Het regent..het regent..de pannetjes worden nat..

10 oktober 2017 - Durban, Zuid-Afrika

 Lieve allemaal,

Wat is er afgelopen week al veel gebeurd. Vorige week dinsdag waren Gerlinde(de andere Nederlandse vrijwilliger) en ik allebei jarig. Dat betekent taart! Een chocoladetaart niet te verstaan, de favoriet van kokkin Lilian. De jongens genoten! Vingers aflikken, smeken voor nog zo'n stukje en een deel in een tijdschrift pletten zodat je later op de dag er nog eens van kunt genieten. We hebben het allemaal gezien. De jongens maken steeds vaker contact en vertellen ook af en toe(meestal als je een momentje samen hebt) over hun verleden en de reden dat ze op straat beland zijn. Verschrikkelijke verhalen waardoor het soms lijkt of iedereen in de wereld slecht is. Het is belangrijk om in je hoofd te houden dat deze jongens allemaal twee gezichten hebben en dat je bij ieder gesprek moet bedenken of het de persoon of de verslaafde is die tegen je spreekt. 'De verslaafde' zal de hele wereld de schuld geven, maar nooit zichzelf. Deze week heb ik met een nieuwe jongen, N, mogen spreken. Hij wil graag een dolfijn zijn omdat deze dieren 'aardig en lief' zijn, wat heel verfrissend is tussen de andere jongens die zichzelf met slangen, haaien en bijtende honden vergelijken. Met zijn lange benen en soms wat slungelige uitstraling is hij anders dan de andere jongens, die er juist alles aan doen om er stoer en 'onbreekbaar' uit te zien. N heeft helaas al veel meegemaakt. Vader overleden, moeder alcoholist en sloeg hem en zo is hij een jaar geleden op straat beland. Toch geen slecht woord over zijn moeder. Hij zegt juist blij te zijn dat hij de eerste jaren van zijn leven naar school kon gaan en is trots dat hij naast Engels, vier inheemse talen spreekt. Hij zegt juist dat hij alleen zelf verantwoordelijk is voor de keuzes die hij heeft gemaakt("I only blame myself"). Hoewel je nooit weet hoe het leven hier loopt, heb ik een vlam in zijn ogen gezien die me doet geloven dat hij zal knokken voor dit project en voor een beter bestaan. 

Vrijdag zijn Zahra, Laura en ik naar een klein plaatsje Illovo verhuisd. Gerlinde zal volgende week ook volgen. In dit plaatsje zijn drie i Care-huizen. Hier wonen de jongens die het project hebben afgerond maar waar het helaas niet veilig is om terug naar huis te gaan, samen met een huismoeder. Wij verblijven nu in huisje drie. Een hele verandering met de luxe en drukte van de stad. Ik schrok van mijn eigen Westerse instelling en hoe veel luxe we normaal in Nederland hebben. Dat was even aanpassen. Zeker toen we er de volgende morgen achterkwamen dat we onze eigen huis-muis hebben die lekker van ons eten gesnoept had. 

Komende week gaan wij het klaslokaal in de 'rehab' opknappen. Dit lokaal wordt gebruikt voor de kinderen uit de huisjes die op dit moment te veel school gemist hebben om mee te kunnen met het reguliere onderwijs. Het lokaal is echter saai en oud, wat de kinderen totaal niet motiveert. Een deel van het geld zal hier dus komende week gebruikt worden. De eerste twee lagen verf zitten al op de muur en morgen zullen de nieuwe kasten komen. Na deze week zullen we de jongens gaan helpen in en buiten de klas. 

Zondag zijn we in onze nette kleren naar de kerk geweest. Het duurde twee uur en het meeste was in zulu maar toch heb ik er van genoten. De overtuiging en de wilskracht waarmee deze mensen leven in bewonderingswaardig. De jongens vonden de dienst zoals iedere normale tiener saai. Het is heerlijk dat deze kinderen zich als leeftijdsgenoten kunnen gedragen. Dus laat ze het maar lekker saai vinden, ik geniet!

Op dit moment zitten we met dekens om ons heen in de bank want de afgelopen twee dagen heeft het alleen maar geregend, waardoor we noodgedwongen onze was al dagen in de kamer laten drogen. Toen we vandaag op de terugweg van de 'rehab' door een ondergelopen straat moesten rijden heb ik mijn adem even ingehouden. Dit land is niet voorbereid op een storm en zo veel regen. Zeker nu we op het nieuws zien dat er al mensen zijn overleden en dat nu ook de stroom is uitgevallen. Daar gaat ons idee van een lekkere pasta vanavond. Maar ook dat maakt allemaal niet uit. Een boterham met beleg en een handje chips is ook een heerlijk diner. IK GENIET!

Verjaardagstaart Meiden Naar de kerk Wasje doen Lokaal before Verven Groen Storm

Foto’s

6 Reacties

  1. Tonnie van Strien:
    10 oktober 2017
    Meisje, meisje, wat een indrukken voor jou, merk weldat je geniet, groetjes vanuit lage zwaluwe
  2. Wim en Marjan:
    10 oktober 2017
    Kanjers!
  3. Juul:
    10 oktober 2017
    Weer een mooi verhaal en je maakt wat mee zo! Maar wel goed om een keer meegemaakt te hebben :) lekker blijven genieten en ervaren! Hier zijn de laatste weekjes alweer aangebroken... Zet. M op!!!
  4. Nella Lucas:
    10 oktober 2017
    Wat beschrijf dit beeldend Mandy! En wat een totaal andere wereld!
  5. Wiebren:
    10 oktober 2017
    Mooi Mandy. Echt supr dat je dit doet. Gaaf dat de (sommige) jongens er ook de waarde van in zien.
    Wat je ziet is armoe,
    wat je doet is rijkdom!!
  6. Mieneke:
    19 oktober 2017
    Dank je wel voor het mooie indrukwekkend verhaal. Zo te lezen is er nog heel veel te doen. Je doet daar veel ervaring op en dat wilde je graag. Nou meid, voor mij ben je een kanjer, en ik kijk nu al uit naar je volgende verhaal en foto's.